Deszczno – wieś gminna (Dechsel) jedna z najstarszych osad w Pradolinie Toruńsko-Eberswaldzkiej zasiedlona już w epoce brązu (1800-1700 p.n.e.) przez ludność kultury unietyckiej i ich następców (1700 -500 r. p. n. e.) przez społeczność kultury łużyckiej. Fakt ten potwierdzają odkrycia dwu skarbów. Szczególnie ten drugi był rewelacją archeologiczną, „skarbem” na który składały się osiem sierpów, cztery siekierki, pięć bransolet i fragmenty naszyjnika. Całe znalezisko zachowało się w bardzo dobrym stanie i miało wagę ponad 2 kg.
Ciągłość zamieszkiwania obecnej wsi potwierdzają ślady osady wczesnośredniowiecznej z VIII wieku odkryte w wyniku prac badawczych wskazujące na istnienie miejsca kultu (więcej informacji w Historii). Jednak pierwsze wzmianki o miejscowości w dokumentach dotyczą dopiero XIV wieku. Kościół z 1829 r. o neobarokowym wystroju wnętrza. Z samą świątynią związana jest legenda opowiadająca o chłopcu – dzwonniku, któremu zdarzyło się grać niegdyś z duchami w kręgle. W grze tej kręglami były ludzkie czaszki, a trwać ona miała od zmierzchu aż do północy. Gdy chłopiec zabrał jedną z kości, zjawić się po nią miała sama śmierć. W latach 1900 – 1941 pastorem był Felix Hobus nazywany „Schliemannem Doliny Warty”.
Wielki pasjonat archeologii w wyniku wieloletnich prac badawczych zlokalizował na polach Deszczna i okolic wiele cennych wykopalisk. W trakcie badań cmentarza z okresu kultury łużyckiej (700-750 r. p.n.e.) odkrył m.in. sławną figurkę kultową zwaną „bożkiem z Deszczna”. To czarna, gliniana figurka antropomorficzna posiadająca cylindryczny korpus pusty w środku.
Postać trzyma przed sobą naczynie ofiarne, ma długie szaty i głowę (maskę) zwierzęcia. Replika figurki znajduje się w Muzeum Lubuskim. Pastor pochowany został przed swym kościołem parafialnym. Obok przystanku PKS pomnik w kształcie piastowskiego orła poświęcony pamięci żołnierzy II Armii Wojska Polskiego, których osiedliło się tu wielu. We wsi mieszkała znana poetka, pisarka, malarka i rzeźbiarka Stanisława Plewińska. Jest ona autorką tomików poezji poświęconych głównie pięknu otaczającego nas świata.
Z Deszcznem związany jest m.in. tomik wierszy „Mój dom wapnem malowany”, „Kłosy”, „Polny Kwiat” i proza „Na swoim”, „Dwie ziemie” , Przyloty i odloty” i „Tak było”.
